19 mei 2022
Eritrese cliënt K. vroeg in 2017 voor het eerst asiel aan in Nederland, maar werd afgewezen omdat zijn nationaliteit, identiteit en asielverhaal niet werden geloofd door de Immigratiedienst. Hij had voldoende kennis over Eritrea, sprak de taal, maar omdat in Eurodac verschillende geboortedata waren geregistreerd, werd zijn identiteit en dus zijn nationaliteit niet geloofd. Hij was toen 16 jaar, maar omdat de Italiaanse autoriteiten hem als 3 jaar ouder registreerden, gaat de IND uit van de Italiaanse registratie.
Daarnaast werd zijn vluchtverhaal ongeloofwaardig bevonden, omdat hij vertelde zonder al te veel voorbereiding met een aantal dorpsgenoten de Ethiopische grens te voet te zijn overgestoken. Zij deden dit om aan de dienstplicht te ontkomen. Ook vond de IND het niet aannemelijk dat hij stopte met school om zijn zieke moeder te verzorgen, hierdoor in dienstplicht moest en vervolgens zijn zieke moeder achterliet om het land te ontvluchten. Kortom, hij werd op veel punten niet geloofd, en kon niet bewijzen wie hij was, ondanks dat hij een doopakte uit Eritrea had ingebracht in de procedure. Maar dit wordt niet aangemerkt als een officieel identiteitsbewijs.
Toen hij bij ASKV binnen de Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV) begeleid werd, is er hard gewerkt om aan bewijzen te komen waarmee een herhaalde asielaanvraag zou kunnen worden ingediend. K. had een broer en zus met een asielvergunning in Zweden, die brieven voor hem schreven om zijn verhaal te ondersteunen, maar uiteindelijk was dit niet voldoende en wilde de betrokken advocaat hem niet langer bijstaan.
K. was wanhopig, hij snapte simpelweg niet hoe hij nog meer bewijzen kon verzamelen dan hij al had. Omdat hij vanwege de angst voor de Eritrese autoriteiten zijn familie in Eritrea niet in gevaar wilde brengen, leek dit een onmogelijke taak voor hem. Door de enorme hoeveelheid stress en wanhoop was er een moment waarop hij het wilde opgeven en overwoog om Nederland te verlaten.
Gelukkig konden we de client hiervan weerhouden, omdat we geloofden dat hij toch een kans had op legaal verblijf in Nederland. Uiteindelijk is het dankzij de opvang, de tijd en de begeleiding in de LVV gelukt om voldoende bewijsmateriaal te verzamelen om een herhaalde asielaanvraag in te dienen. Begin dit jaar werd hem alsnog asiel verleend.